Obłóczyny = obrzęd przyjęcia habitu

O. Jerzy Zieliński, Szkaplerz karmelitański drogą do jedności z Jezusem przez Maryję. Aspekty teologiczne., Kuria Krakowskiej Prow. OCD, Kraków 1998.

O. Jerzy Zieliński, W znaku szkaplerza, WKB, Kraków 2000.

O. Szczepan Praśkiewicz, Szkaplerz karmelitański dziś, Kuria Krakowskiej Prow. OCD, Kraków 1999.

Szkaplerz karmelitański, Biblioteka Zeszytów Karmelitańskich Nr 3, Flos Carmeli, Poznań 2002.

List Przełożonych Generalnych O.Carm. i OCD, w: Nauczanie Kościoła i Zakonu o Szkaplerzu karmelitańskim, Kuria Krakowskiej Prow. OCD, Kraków 2002.

Jan Paweł II, List Szkaplerz znakiem „przymierza” z Maryją, w: Nauczanie Kościoła i Zakonu o Szkaplerzu karmelitańskim, Kuria Krakowskiej Prow. OCD, Kraków 2002.

„Jedna część szkaplerza suknianego opada na plecy. Oznacza to (…), że trudy, doświadczenia i krzyże znosić winniśmy pod opieką Maryi z poddaniem się – jak Ona – woli Bożej. Druga część szkaplerza spada na piersi, w których bije przecież nasze serce, motor życia. Szkaplerz jest tu przypomnieniem, że ma ono być dla Boga i dla bliźnich. Tym sercem mamy kochać Boga i braci, to serce mamy oderwać od przywiązań doczesnych i związać – przez pośrednictwo Maryi – z dobrami wiecznymi”.

Obrzędu przyjęcia do szkaplerza dokonuje się tylko jeden raz. Gdy stary szkaplerz się zniszczy, wystarczy założyć nowy. Nowego szkaplerza nie trzeba święcić, gdyż w wyniku obrzędu przyjęcia, poświęcona zostaje osoba, która go nosi. Zniszczony szkaplerz najlepiej spalić. Jeśli z jakiegoś powodu zaprzestało się noszenia szkaplerza, również wystarczy samemu go sobie nałożyć, podejmując ponownie wymogi nabożeństwa (chyba że przestałoby się go nosić z lekceważenia i pogardy, wtedy powinien ponownie nałożyć go kapłan).

Przyjęcie do szkaplerza dokonuje się szkaplerzem sukiennym, ale według uznania, można go potem zastąpić medalikiem szkaplerznym (powinien mieć z jednej strony wizerunek Najśw. Serca Pana Jezusa, a z drugiej – Matki Bożej Szkaplerznej);

Zachowywać czystość według stanu.

Czcić Matkę Najświętszą

i codziennie modlić się do Niej modlitwą nałożoną przez kapłana przy przyjęciu do szkaplerza.

Nosić szkaplerz w dzień i w nocy.

Noszący szkaplerz przynależy do RODZINY  KARMELITAŃSKIEJ i ma udział we wszystkich dobrach duchowych Zakonu Karmelitańskiego (Mszach św., modlitwach, postach itp.).

W kaplicy Mniszek Karmelitanek Bosych w Warszawie szkaplerz można przyjąć po każdej Mszy św. (Msze św. codziennie o godz. 7.30), po wcześniejszym zgłoszeniu telefonicznym.

Kto będzie pobożnie nosił szkaplerz,

ten zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po śmierci.

Maryja obiecała mu opiekę nad Zakonem,

a jako znak swojej opieki wskazała mu na wierzchnią część habitu,

która do tej pory służyła po prostu za... fartuch.

Generał Zakonu prosił o pomoc Matkę Najświętszą.

Matka Boża objawia się św. Szymonowi Stockowi, generałowi Zakonu Karmelitańskiego

Przywileje szkaplerzne

były wielokrotnie potwierdzane przez papieży

 

papież Jan XXII,

tzw. Bulla sobotnia

 

1322 r.

16 lipca 1251 r.

Źródło zdjęcia: www.karmelicibosi.pl

Przyszłość Zakonu w Europie była bardzo niepewna,

groziła mu likwidacja.

Pierwsi pustelnicy z Góry Karmel musieli uciekać z Ziemi Świętej przed muzułmanami (część zginęła).

Kontekst:

ale w zależności od wiary i gorliwości tego, który z niego korzysta

Magicznym przedmiotem, który automatycznie zapewnia zbawienie, łaskę Bożą, powodzenie, wybawienie z czyśćca

Gwarantem otrzymania pewnych dóbr czy łask niezależnie od własnych wysiłków

który jednak nie działa sam z siebie (jak sakrament),

SAKRAMENTALIUM - szczególny znak dany przez Kościół

Szczególnym zaproszeniem Matki Najświętszej do swojego życia

Talizmanem, amuletem

o. Szczepan Praśkiewicz OCD

św. Jan Paweł II

„Nabożeństwo do Niej [do Maryi] nie może ograniczać się tylko do modlitw i hołdów składanych jej przy określonych okazjach, ale powinna stanowić ‘habit’, czyli nadawać stały kierunek chrześcijańskiemu postępowaniu, opartemu na modlitwie i życiu wewnętrznym poprzez częste przystępowanie do sakramentów i konkretne uczynki miłosierne co do ciała i co do duszy”.

"Wewnętrzne przyoblekanie się w Chrystusa" na wzór Maryi

Stanie się Jej BRAĆMI i SIOSTRAMI

Przyjaźń z Nią

Naśladowanie Jej życia i cnót

Oddanie całego życia pod Jej szczególną opiekę

Do szkaplerza można przyjmować dzieci, pod warunkiem,że są w wystarczającym wieku,

by zrozumieć podstawowe prawdy wiary.

Do szkaplerza nie przyjmuje się osób nieobecnych

(wyjątkiem są ciężko chorzy, więźniowie i żołnierze).

Warto wpisać się do Księgi szkaplerznej.

Do szkaplerza świętego przyjmuje kapłan (lub diakon), posługując się zatwierdzonym przez Kościół obrzędem.

Znak szczególnej przynależności

i miłości do Matki Najświętszej

Szkaplerz

karmelitanki bosej

zatwierdzona i zalecana przez Kościół święty

Praktyka pobożności maryjnej

JEŚLI CHCESZ WIEDZIEĆ WIĘCEJ:

UWAGI PRAKTYCZNE:

JAKIE SĄ ZOBOWIĄZANIA SZKAPLERZNE?

JAK PRZYJĄĆ SZKAPLERZ?

SKĄD SIĘ WZIĄŁ SZKAPLERZ?

CZYM SZKAPLERZ JEST?

CZYM SZKAPLERZ NIE JEST?

Habit karmelitański "w miniaturze"

Dwa małe kawałki brązowego materiału noszone na szyi tak,

że jedna część opada na piersi, a druga na plecy

SZKAPLERZ ŚWIĘTY

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

FUNDACJA KARMEL NA WOLI

+48 783 508 473

zamowienia@karmelnawoli.pl

fundacja@karmelnawoli.pl

ul. Wolska 27/29

01-201 Warszawa

KRS: 0000827786

NIP: 5272920846

REGON: 385562107

 

Numer konta:

PL76 1240 6218 1111 0010 9702 7550

SKLEP

Regulamin

Formularz kontaktowy

RODO

+48 783 508 473

FUNDACJA KARMEL NA WOLI

Śledź nas:

Dostawa i płatność